مرد: عزیزم از وقتی میری ورزش هیکلت خیلی قشنگ شده!
زن: از اولشم هیکلم قشنـــــــــــــــگ بووووووود!
مرد: اون که ۱۰۰%… هیکلت همیشه قشنگ بوده…
اصلاً من هیکلت رو روز اول دیدم خیلی خوشم اومد…!
زن: یعنی به خاطر هیکلم، فقط با من ازدواج کردی ؟
خیلی هیــــــــــــزی!
مرد: نه عزیزم، عاشق اخلاقت شدم که باهات دوست شدم…
هیکلت واسم مهم نبود!
زن: یعنی چی؟!
پس این همه ورزش میرم، برای کی میرم برا عمم؟!
هیکلم برات مهم نیست؟!!
مرد: عزیزم، موقع دوست شدن مهم نبود، الان که هست…!
زن: یعنی الان میرم ورزش، برات بی اهمیت میشم؟!!
مرد: فدات شم، قربونت بشم، همه چیزت، تمام وجودت، همه خصوصیاتت، برام مهمه!
زن : یعنی باید همه خصوصیات خوب رو داشته باشم که دوستم داشته باشی؟
خیلی نامردی…
چیه پای کسی درمیونه؟؟!!
مرد: بابا، جان مادرت بیخیال شو، چه غلطی کردیم تعریفتو کردیماااا؟؟!!
زن: دیدی… دیدی…
پس از اول درست حدس زدم که یه ریگی تو کفشته که داری ازم تعریف می کنی؟!
برو از جلو چشام دور شو…
یه چند ساعت نمی خوام قیافتو ببینم…

بیا بنویسیم روی خاک... رو درخت ...رو پر پرنده...  رو ابرا...

بیا بنویسیم روی برگ... روی آب... توی دفتر موج...رو دریا...

بیا بنویسیم که خدا ته قلب آیینه است، مثل شور فریاد یا نفس تو حصار سینه است

با همیشه موندن وقتی که هیچ چی موندنی نیست، اوج هر صدای عاشقه که شکستنی نیست

با صدام میام همه جا تو رو مینویسم، روی آیینه ی گریه هام،گونه های خیسم

ای که معنی اسم تو آسمونه پاکه، ریشه صدام، نبض عشق،زیر پوست خاکه

بیا بنویسیم روی خاک... رو درخت ...رو پر پرنده...  رو ابرا...

بیا بنویسیم روی برگ... روی آب... توی دفتر موج...رو دریا...

توی خواب خاک،ریشه ها موسم شکفتن

همصدای من، میخونن وقت از تو گفتن

چشم بستمو ،تو بیا به سپیده وا کن

با ترانه ی نفس هات، باغچه رو صدا کن

با صدام میام همه جا تو رو مینویسم، روی آیینه ی گریه هام،گونه های خیسم

ای که معنی اسم تو آسمونه پاکه، ریشه صدام، نبض عشق،زیر پوست خاکه

بیا بنویسیم روی خاک... رو درخت ...رو پر پرنده...  رو ابرا

بیا بنویسیم روی برگ... روی آب... توی دفتر موج...رو دریا

با ترانه نفس هات،من ترانه میگم

اسم تو مثل یه غزل، عاشقانه میگم

بیا که دیگه وقتشه،وقت برگشتنت

بوی پیرهنت که بیاد،لحظه دیدنت